خواهرا ن و براد را ن  عزیز !

بیایید جزو آن گروه بی انصاف و بی مروت نباشیم قدری به خود آییم و ببینیم چقدر به فکر امام زمانمان هستیم

سیدبن طاووس می گوید: شبی در سامرا وارد   سرداب امام زمان (عج)  شدم صدای ماکوتی امام را در حال مناجات با خالق  یکتا  شنیدم که می فر مودند:

پر وردگارا ! شیعیان ما از ما  هستند  از زیادی گل ما خلق شد ه اند  و به آب ولایت ما عجین گشته اند خدایا

آنها را بیامرز و گناها یشان  را عفو فرما

پروردگارا آنها را روز قیامت در مقابل  چشم دشمنان ما مواخذه مفرما چنانچه میزان گنا هانشان بیشتر و صوابشان کم است از اعمال من بردار و به صواب آنها بیفزای

خواهر و برادرم!  خیال می کنید  در مقابل  این همه دروغها ،  غیبتها، رباخو اریها، دنیا پرستیها و بی حجابیها و چون حیوانات بخاطر دنیا به جان هم افتادنها و همچنین بی حر متی به کلام  خداوند  یعنی قرآن و بی اعتنا بودن به امام زمان عذاب ندارد. به خدا قسم در مقابل این اعمال  ما باید از آسمان سنگ ببارد

می دانید چه کسی جلو این عذاب الهی را گرفته؟ آری آن دعاهای شبانه روزی امام زمان ماست .

آخر چقدر بی انصافی و چقدر بی معر فتی ! چرا ما به فکر آن حجت الهی نیستیم ؟ تا کی در حضورش مرتکب  عصیان می شویم و به عنوان یک شیعه بجای این که زینت آقا باشیم ، با اعمالمان دل پاک و مطهرش را به درد می آوریم؟

از آنجا که این آخرین حجه الهی چون آباء و اجدادش مهر بان و رئوف و با گذشت است، بجای نفرین بر ما باز هم دعا می کند . شما را به خدا آیا دور از  انصاف  نیست که آن گو هر پاک ولایت صبح تا شب به فکر ما باشد ولی ما گنهکا ران از یاد او غافل باشیم ؟ در صورتی که می دانیم هیچ عملی به درگا ه پر وردگار بدون نداشتن ولایت امام زمان مورد قبول خداوند نیست. به این دو حدیث توجه فرمایید.

پیامبر اکرم: هر کس منکر قائم ، از فرزندانم شود مرا منکر شده است

امام صادق:  هر کس قائم از فر زندان مرا در زمان غیبتش منکر شود به مرک جاهلییت مرده است

محض یار مهربان آن مونس و آرام جان

                                      ناله از دل سر دهم وز هجر او اشکم روان

               
                                            ( جانم به فدایت یا صاحب الزمان)

ای آفتاب برج امامت طلوع کن          

    کز پرتو رخت شود آفاق پر زنور

        افکن بسا ط  قسط و عدالت ز راه لطف      

               پر شد تمام روی زمین فتنه و فجور

شرایط  ظهور

آ ما دگی  فکری مردم دنیا  به طوری که همه آنها احساس  کنند فقط  حکومت  حضرت ولی عصر (عج) است که آنها را به سعادت و خوشبختی می رساند  و فقط  آن حضرت و حکومت او را بخواهند

احساس  ظلم و ستم و به تنگ آمدن از ناراحتی به طوری که از این ظلم و ستم  خسته شوند و دیگر حاضر نباشند زیر این ظلم ها زندگی را ادامه دهند  و در نتیجه به استقبا ل   حکومت  امام عصر بروند  ولی اگر مردم ظلم را احساس بکنند ولی رشد فکری برای از بین بردن ظلم نداشته باشند  ما نند زمان خلفای بنی عباس  که با تلقین فلسفه یونان مردم را به جبر معتقد  کرده بودند  ظلم رامی دیدند ولی در اثر نداشتن رشد فکری و یونا ن زدگی  می گفتند  خدا برای قدرتمندان  قدرت را مقدر کرده و سر نوشت ما هم ضعف و بیچارگی بوده است یا هم اینکه رشد فکری داشته باشند ولی ظلم را احساس نکنند و ارزش حکومت جهانی را درک ننمایند در این صورت هم حضرت ولی عصر (عج) ظاهر نمی شود چون از آن حضرت استقبا ل  نخو اهد شد به این دلیل که اگر ظا هر شدند  یا با ید همه را بکشد ه آن حضرت برای قتل و عام نیامده است و یا باید به همان وضع با مردم بسازد که این هم خلاف مقصود از ظهو ر اوست

من که نا دیده خرید ار گل روی توام  
                                           چون گد ایان همه جا معتکف   کوی تو ام

همه شب در پی تو دیده به در می دوزم   
                                              بخد ا منتظر آن رخ دلجوی توام

ما به تو عشق و محبت داده ایم          

                               ما به تو شوق و رشادت داده ایم

  ما به تو هجران  و وصل آموختیم

                                  ما قبای عشق بهرت دوختیم

  ما به قلبت مهر را انداختیم

                                   در دلت شور و صفا انداختیم