دلم شکستی و جانم هنوز چشم به راهت         

                                                          شبی  سیاهم  و در آرزوی طلعت ما هت

       در انتظار تو چشمم سپید گشت و غمی نیست      

                                                           اگر قبول تو افتد فدای چشم سیاهت

       زگرد راه برون آکه پیردست به دیوار      

                                                           به اشگ و آه یتیمان  دویده بر سر راهت

       بیا که  این  رمد چشم عا شقان تو ای شاه 

                                                            نمی رمد  مگر از توتیای گرد سپاهت

       بیا که جز تو سزاوار  این کلاه و کمر نیست

                                                            تویی  که سو ده  کمر بند کهکشان  به کلا هت

      جمال چون تو به چشم  و نگاه پاک توان دید

                                                           به روی چون منی الحق دریغ چشم و نگاهت به روی چون منی الحق  دریغ چشم و نگاهت