ای آفتاب برج امامت طلوع کن

                         کز پرتو رخت شود آفاق پر زنوز

                                            افکن بسات قسط و عدالت ز راه لطف 

                                                                   پر شد تمام روی زمین فتنه و فجور








عمرم تمام گشت ز هجران روی تو

                            ترسم شبها به خاک برم آرزوی تو

                                                 آنگاه که روی ماه تو از دیده شد نهان

                                                                 عشاق را همیشه بود دیده سوی تو


فرج مولا صلوات